Czym jest stan flow?
To co kochamy, motywuje nas najbardziej dlatego też istnieje naturalna tendencja do skupienia się na ćwiczeniach i zadaniach, które sprawiają nam przyjemność. Kiedy osoba po udarze pracuje nad rzeczami, które są jej pasją, przestaje to być ciężka praca, rehabilitacja czy ćwiczenia. Powrót do zdrowia staje się zabawą jak w grze komputerowej. Sportowcy używają terminu bycia w stanie flow, czyli w sytuacji, w której aktywność tak cię pochłonęła, że straciłeś poczucie czasu.
Jakich korzyści możesz oczekiwać?
Kiedy jesteśmy w stanie flow wszystkie problemy w życiu znikają, koncentrujemy się wyłącznie na tym co dzieje się tu i teraz. Stan flow może być wykorzystywany podczas rehabilitacji. Korzyści jakie flow przynosi pacjentom to:
- eliminuje wątpliwości
- pozwala by rehabilitacja odbywała się na poziomie podświadomym
- rehabilitacja staje się przyjemna
- sprawia, że „czas stoi w miejscu”
- zmniejsza subiektywne odczucie bólu w trakcie rehabilitacji
- powoduje uzależnienie się od powrotu do zdrowia i ćwiczeń ponieważ bycie w stanie flow jest uzależniające.
W jaki sposób dobierać aktywności aby pacjenci wpadali w stan flow? To właśnie jest tematem poniższego nagrania.
Odnośniki, o których wspominam w filmie:
Analiza chodu, wzorce funkcjonalne
Wykład Mihaly Csikszentmihalyi „What makes a life worth living?”
Potrzeba napędza powrót do zdrowia
Wybierz zadania, które mają dla pacjenta znaczenie dlatego znajdź takie, których są pasjonatami, bez których nie mogą żyć lub które pomogą w niezależności. Wybór ważnego zadania pomoże w powrocie do zdrowia w sposób, w jaki nic innego nie będzie w stanie. Zawodowi sportowcy wiedzą, co wprowadza ich w stan flow dlatego zdecyduj wspólnie z pacjentem, co jest dla niego najważniejsze, to pierwszy krok do powrotu do zdrowia w stanie flow. Przykład, jedzenie może być ważnym celem. Niestety, szybciej i łatwiej po udarze można się najeść ręką nie porażoną, więc jaka jest motywacja? Zmień cel na gotowanie, używając porażonej ręki. Jeśli gotowanie ma znaczenie dla pacjenta, wówczas automatycznie zmotywujesz go do użycia porażonej i nie porażonej ręki. Pasja do gotowania zapewni wyższy poziom powrotu do zdrowia.
A co jeśli takie zadania są za trudne?
Gdy aktywność jest osiągalna i możliwa do wykonania w bezpieczny sposób, staje się narzędziem rehabilitacji. Czasami jednak wykonanie czynności, która ma znaczenie dla pacjenta jest niemożliwe. Przykład, nie ma on wystarczającej siły i koordynacji. Co wtedy? Pracujcie nad siłą i koordynacją wykorzystując metodę „małych kroków”. Dobierz mniejsze zadania lub elementy bardziej złożonego zadania pamiętając co jest tak naprawdę ważne dla pacjenta. Nawet jeśli w danym momencie pracujecie nad drobnymi ruchami których bezpośrednio nie można wykorzystywać na codzień, przyświecać powinna im idea, że składają się na bardziej złożone aktywności, które jak wcześniej ustaliliście są istotne.