Według badania opublikowanego w Archives of Physical Medicine and Rehabilitation (2022), trening siłowy strony pośrednio zajętej u osób, które doznały udaru mózgu, może poprawić odzyskanie równowagi, mobilności i siły mięśniowej strony bezpośrednio porażonej.
Szacowany czas czytania: 4 minuty
Czego dowiesz się z tego badania
Opis i cel badania
Badanie zostało przeprowadzone w ośrodku rehabilitacyjnym w prowincji Sichuan w Chinach. Jego celem było zbadanie wpływu treningu siłowego strony pośrednio porażonej na równowagę, mobilność i siłę mięśni po stronie bezpośrednio porażonej u pacjentów po udarze.
Była to pojedynczo ślepa, randomizowana, kontrolowana próba. Łącznie zrekrutowano 139 osób, które przeszły udaru mózgu po raz pierwszy. Następnie losowo przydzielono je do grupy eksperymentalnej (n=69) lub grupy kontrolnej (n=70).
Grupa kontrolna poddana została standardowej rehabilitacji, która obejmowała trening kroków i kontroli tułowia w pozycji stojącej. Grupa badana, oprócz wspomnianych interwencji, przeszła dodatkowo trening siłowy strony pośrednio porażonej. Obie grupy otrzymały 45-minutowe sesje treningowe, raz dziennie, 5 dni w tygodniu, przez łącznie 6 tygodni.
Do pomiaru wyników wykorzystano Skalę Równowagi Berga, Test 6-minutowego Marszu, Zmodyfikowany Wskaźnik Barthel, system do pomiaru siły mięśniowej Więcej o tych sposobach oceny wraz z protokołami wykonania znajdziesz w artykule Testy kliniczne i skale funkcjonalne w rehabilitacji po udarze.
Czy trening siłowy strony niezajętej poprawia ogólną funkcję motoryczną u pacjentów po udarze?
W badaniu wykazano, że grupa eksperymentalna miała istotne statystycznie lepsze wyniki niż grupa kontrolna w punktacji BBS (skorygowana średnia różnica wyniosła 6,83 punktów; 95% przedział ufności, 4,71-8,94; P <.001) i mobilności mierzonej przez 6MWT (skorygowana średnia różnica wyniosła 50,32; 95% przedział ufności, 40,58-60,05; P <.001). Natomiast w aktywnościach dnia codziennego nie zaobserwowano istotnej różnicy między grupami.
Co więcej, uczestnicy grupy badanej wykazali istotnie większą poprawę siły mięśniowej w mięśniu dwugłowym ramienia, mięśniu biodrowo-lędźwiowym oraz mięśniu czworogłowym uda po stronie bezpośrednio zajętej w porównaniu z grupą kontrolną.
Ograniczenia w badaniu
Analizując wyniki pod uwagę należy wziąć ograniczenia badania. Po pierwsze, w badaniu nie mierzono spastyczności. W grupie eksperymentalnej nie stosowano żadnych leków ani toksyny botulinowej w celu zmniejszenia spastyczności.
Po drugie, różnice między obiema grupami były widoczne bezpośrednio po interwencji. Oznacza to, że potrzebne są dalsze badania dotyczące długoterminowego wpływu takiej strategii działania.
Podsumowanie
Autorzy badania podsumowują:
“… Rekomendujemy trening siłowy strony pośrednio zajętej jako potencjalną terapię w rehabilitacji osób po udarze, pomimo że jest to sprzeczne z paradygmatem wymuszonego użycia, charakterystycznym dla większości procedur rehabilitacji po udarze.”
Trening siłowy strony pośrednio porażonej po udarze mózgu może pomóc poprawić zdolność utrzymania równowagi i chodu.
Może prowadzić także do poprawy funkcji strony bezpośrednio porażonej poprzez zjawisko znane jako cross-education. Ma to miejsce, gdy trening jednej kończyny prowadzi do poprawy siły i funkcji kończyny przeciwnej.
Dodatkowo poprawa siły mięśni będzie prowadzić do poprawy sprawności sercowo-naczyniowej poprzez zwiększenie zużycia tlenu i wytrzymałości sercowo-naczyniowej.