3 pytania, które musisz sobie zadać by odnieść sukces podczas rehabilitacji funkcjonalnej stawu kolanowego.
1# Dlaczego zaczęło boleć?
Jeśli pacjent z bólem kolana nie miał bezpośredniego urazu stawu (uderzenie, skręcenie, zerwanie więzadła itp.) jest bardziej niż prawdopodobne, że przyczyna dolegliwości nie leży w obrębie stawu kolanowego!
Zadbaj by podczas badania koniecznie zwrócić uwagę na kręgosłup lędźwiowy, staw biodrowy i staw skokowy. Absolutnym minimum jest badanie ruchomości we wszystkich wymienionych rejonach.
2# Czy źródło dolegliwości leży w obrębie stawu kolanowego?
Uszkodzona tkanka, naturalnie może znajdować się w obrębie stawu kolanowego, ale nie musi. Przykładem takiej sytuacji jest ból w obrębie dermatomu L3.
To kolejny powód dla którego podczas badania, należy wykonać testy przesiewowe dla kręgosłupa lędźwiowego oraz stawu biodrowego.
3# Czy prezentowany obraz kliniczny to „syndrom zaburzeń układu ruchu”?
Ponieważ „Syndromy zaburzeń układu ruchu” [Movement system impairment syndromes] są wciąż pojęciemrzadko spotykanym w literaturze polskojęzycznej, by nie powodować zbędnego zamieszania w nomenklaturze, pozwolę sobie ich nazwy pozostawić w oryginale.
Tibiofemoral Rotation Syndrome:
Przyczyną dolegliwości jest zaburzenie komponenty rotacyjnej połączenia piszczelowo-udowego (kierunek dysfunkcji: część piszczelowa do rotacji zewnętrznej lub/i część udowa do rotacji wewnętrznej).
Najczęstsze diagnozy (strukturalne):
- naciągnięcie więzadła pobocznego przyśrodkowego
- zespół rzepkowo-udowy
- uszkodzenie mięśni kulszowo-goleniowych
- zespół naprężacza powięzi szerokiej
- uszkodzenie mięśnia podkolanowego
- zapalenie kaletki gęsiej stopy
- uszkodzenie łąkotki
Cel terapeutyczny:
Ograniczyć komponentę rotacyjną pomiędzy kością udową i piszczelową.
Przykładowa aktywność podczas sesji terapeutycznej:
Trening aktywnej kontroli komponenty rotacji zewnętrznej w stawie biodrowym.
Tibiofemoral Hypomobility Syndrome
Przyczyną dolegliwości jest zaburzenie ruchomości w kierunku wszystkich ruchów fizjologicznych stawu kolanowego.
Najczęstsze diagnozy (strukturalne):
- przykurcz kolana
- przyparcie stawu rzepkowo udowego
- ból kolana
Przykładowa aktywność podczas sesji terapeutycznej:
Torowanie fazy chodu: Loading Response
- trening kontroli ekscentrycznej zginaczy grzbietowych stopy,
- trening kontroli ekscentrycznej prostowników stawu kolanowego,
- trening kontroli ekscentrycznej stabilizatorów stawu biodrowego w płaszczyźnie czołowej
Knee extension syndrome
Dolegliwości bólowe związane są z nad aktywnością mięśnia czworogłowego uda pociągającego za rzepkę, więzadło wspólne rzepki lub guzowatość piszczeli. Dodatkowo występuje obniżenie wydolności prostowników w stawie biodrowym.
Najczęstsze diagnozy (strukturalne)
- kolano skoczka
- choroba Osgood-Schlatter
- dysfunkcja stawu rzepkowo-udowego
- chondromalacja rzepki
- przeciążenie mięśnia czworogłowego-uda
Przykładowa aktywność podczas sesji terapeutycznej:
Trening kontroli ekscentrycznej prostowników stawu biodrowego w łańcuchach zamkniętych.
Knee hyperextension syndrome
Dolegliwości bólowe związane z zaburzeniem mechanizmu kontroli wyprostu kolana. Miednica ustawiona w przodopochyleniu (zaburzona kontrola posturalna dolnego tułowia), ograniczona kontrola pracy ekscentrycznej mięśnia trójgłowego łydki.
Najczęstsze diagnozy (strukturalne)
- dysfunkcja stawu rzepkowo-udowego
- ból przedniego przedziału kolana
- chondromalacja rzepki
- przerost fałdu błony maziowej (plica syndrome)
- cysta Bakera
Przykładowa aktywność podczas sesji terapeutycznej:
Trening kontroli posturalnej w obrębie tułowia.
Patellar Lateral Glide Syndrome
Dolegliwości bólowe związane są z zaburzeniem ustawieni rzepki w dole międzykłykciowym.
Najczęstsze diagnozy (strukturalne)
- zwyrodnienie stawu rzepkowo-udowego
- chondromalacja rzepki
- zespół przedniego przedziału kolana
- zwichnięcie rzepki
- przerost błony maziowej
Fizjoterapeuci subskrybujący Newsletter otrzymują dostęp do bonusowego materiału Video, z przykładowymi aktywnościami.